ETALAGEBENEN

Etalagebenen Arteriële claudicatio intermittens / atheroslerose van de beenvaten / perifeer arterieel vaatlijden

Etalagebenen is een aandoening van de bloedvaten. Het staat ook wel bekend als 'arteriële claudicatio intermittens'. De patiënt klaagt over pijn in de benen die optreedt tijdens het lopen. Door even te stoppen met lopen verdwijnen de klachten, maar zodra er weer gestart wordt, beginnen de klachten na een zelfde loopafstand weer opnieuw.

Arteriële claudicatio intermittens komt vooral voor bij mensen boven de 60 jaar. Tussen de 25 en 44 jaar krijgt slechts 1 op de 2500 mensen met deze aandoening te maken. De naam 'etalagebenen' is ontstaan omdat mensen die met deze klachten in een winkelstraat lopen, steeds even stil lijken te staan om een etalage te bekijken. In werkelijkheid doen ze dit om de pijn te laten zakken.

Beschrijving van de aandoening

Bij arteriële claudicatio intermittens is er sprake van een vernauwing van de beenslagaders door atherosclerose. Een neerslag van kalk en vettige substanties blijft aan de binnenwand van de slagaders zitten. We noemen dit plaquevorming. Hierdoor vermindert de bloedtoevoer naar het been toe. Men noemt deze aandoening vaak (ten onrechte) aderverkalking.

De plaques die in de slagaders van de benen blijven steken hopen zich op en kunnen de slagader ernstig vernauwen. Hierdoor is de bloedtoevoer naar de benen toe vermindert. De beenspieren krijgen vervolgens te weinig zuurstof tijdens het lopen waardoor de klachten ontstaan.

Oorzaak en ontstaanswijze

Plaquevorming treedt vaker op bij mensen die roken. Er zijn verschillende risicofactoren die bijdragen aan het ontwikkelen van de aandoening. Denk aan suikerziekte, een hoge bloeddruk en een relatief hoge leeftijd. Daarnaast hebben mannen een verhoogde kans op arteriële claudicatio intermittens.

Klachten en verschijnselen: symptomen

Pijn, kramp, of een moe gevoel in het been tijdens het lopen of fietsen.
Stilstaan of uitrusten vermindert de klachten.
De klachten treden op na een vaste loopafstand.
De pijn bevindt zich meestal in de kuit.
De klachten kunnen ook optreden in de bilregio, het bovenbeen, de voetzool en de tenen.
De voet van het aangedane been kan kouder aanvoelen of bleek verkleuren.
Bij het bergop lopen ontstaan de symptomen eerder.
In ernstige gevallen zijn de klachten ook in rust aanwezig.

Behandeling en herstel

Het is van belang dat de patiënt stopt met roken. Een hoge bloeddruk en suikerziekte dienen behandelt te worden. De patiënt wordt geadviseerd veel aan lichaamsbeweging te doen en een gezond dieet te volgen (vermindering van het gebruik van verzadigde vetzuren).

De fysiotherapeutische behandeling bestaat uit looptraining gedurende minimaal drie maanden. Dit levert in bijna alle gevallen een toename van de pijnvrije loopafstand op. Er dient dagelijks drie keer per dag 15-30 minuten gewandeld te worden. Wanneer de pijn optreedt wordt er nog een paar meter extra doorgelopen voordat men stopt. Als de klachten gezakt zijn, wordt er weer verder gewandeld.