NEKKLACHTEN

Nekklachten zijn tegenwoordig een van de meest voorkomende klachten die we in de praktijk tegen komen. Uit onderzoek is gebleken dat 10-15% van de bevolking wel eens te maken krijgt met deze aandoening. We kunnen deze klachten onderverdelen in 2 categorieën. We kennen de aspecifieke nekklachten en specifieke nekklachten, klachten die ontstaan na een trauma. 
De aspecifieke nek-/schouderklachten komen bij 90% van de gevallen voor. De oorzaak van deze klachten zijn meestal gerelateerd aan stress, overbelasting door bijvoorbeeld verkeerde houding of veel eenzijdig werk. We spreken van ‘specifieke' nekklachten wanneer er daadwerkelijk een oorzaak gevonden kan worden wanneer we aanvullend diagnostiek uitvoeren door middel van röntgen en/of MRI. Bij specifieke klachten kunnen we dus een duidelijke oorzaak vaststellen van het probleem. Bij specifieke nekpijn denken we aan: (unc) artrose nek, vernauwing van het wervelkanaal(stenose), hernia.

Wat kunnen oorzaken zijn van nekklachten?
Pijnklachten kunnen afkomstig zijn van verschillende weefsels in onze nek en deze weefsels geven vaak pijnklachten wanneer ze geïrriteerd en/of ontstoken, overbelast of beschadigd zijn.
Veelvoorkomende oorzaken van nekklachten is een bewegingsbeperking in het gewricht en/of spierknopen (triggerpoints). Wanneer onze nek beperkt is in bewegen of er is veel spierspanning aanwezig kan dit de pijnklachten veroorzaken. 

Nekklachten gaan vaak gepaard met pijn en uitstraling naar onze schouder, armen en/of hoofd. Wanneer zich in de verschillende nek-/schouderspieren spierknopen (triggerpoints) ontwikkelen, kunnen deze uitstralende pijn geven op een andere plaats dan waar het primaire probleem zich bevindt. Dit noemen we dan ook wel ‘referred pain’, in de afbeeldingen is te zien op welke locaties deze referred pain vaak voorkomt. Veel voorkomende problemen bij nekklachten zijn armklachten en spanningshoofdpijn. Deze triggerpoints zijn door speciale behandelingen goed te bestrijden. 

De fysiotherapie kijkt tijdens het onderzoek en de behandeling naar signalen van triggerpoints en eventueel aanwezige bewegingsbeperking.